Οι Κάτω Πλάτρες είναι χωριό της επαρχίας Λεμεσού και απέχει 42 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της πόλης της Λεμεσού. Το χωριό βρίσκεται κτισμένο σε πανοραμική θέση στη καρδιά του Τροόδους και αποτελεί κυκλοφοριακό κόμβο οποίος συνδέει τα χωριά της Μαραθάσας, το Τροόδος, τη Λεμεσό και την Πάφο.
Από συγκοινωνιακής άποψης οι Κάτω Πλάτρες συνδέονται με το χωριό Φοινί στα βόρεια, με της Πάνω Πλάτρες στα βορειοανατολικά και με το χωριό Μανδριά στα νοτιοδυτικά.
Το χωριό βρίσκεται κτισμένο σε μέσο υψόμετρο 920 μέτρα και δέχεται μια μέση ετήσια βροχόπτωση γύρω στα 810 χιλιοστόμετρα. Στη περιοχή του χωριού καλλιεργούνται αμπέλια οινοποιήσιμων ποικιλιών καθώς επίσης και διάφορα φρουτόδεντρα (κερασιές, μηλιές, αχλαδιές, δαμασκηνιές, ροδακινιές). Η μεγαλύτερη έκταση του χωριού είναι ακαλλιέργητη και σε αυτή φυτρώνει άγρια φυσική βλάστηση. Μέρος της διοικητικής του έκτασης καταλαμβάνεται από το κρατικό δάσος του Τροόδους. Αρκετοί κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με τον τουρισμό, την ξυλουργία, την μελισσοκομία και αρκετοί εργάζονται σε ξενοδοχεία στις Πάνω Πλάτρες.
Το χωριό γνώρισε μεγάλες και συνεχείς αυξομειώσεις. Το 1881 οι κάτοικοι του χωριού ανέρχονταν στους 177 που αυξήθηκαν στους 212 το 1891 και στους 225 το 1901. Το 1911 οι κάτοικοι αυξήθηκαν στους 241, στους 292 το 1921, στους 341 το 1931 και στους 396 το 1946. Από το 1960 και μετά αρχίζει να παρατηρείται και στις Κάτω Πλάτρες το φαινόμενο της αστυφιλίας. Έτσι το 1960 οι κάτοικοι μειώθηκαν στους 309. Το 1976 οι κάτοικοι ανήλθαν στους 325 για να μειωθούν ξανά το 1982 στους 255. To 2001 οι κάτοικοι των Κάτω Πλατρών αριθμούσαν τους 210. Στην τελευταία απογραφή το 2011 οι κάτοικοι των Κάτω Πλατρών αριθμούσαν τους 148.
Σύμφωνα με μια άποψη η ονομασία του χωριού προέρχεται από την λέξη πράτρια – πράτρα (πωλήτρια) από το γεγονός ότι κάποια υφάντρα κατοικούσε αρχικά εκεί, που ύφαινε και πωλούσε τα έργα της. Περισσότερες υφάντρες έδωσαν την ονομασία πράτριες – πράτρες από όπου και το σημερινό Πλάτρα και Πλάτρες.
Ωστόσο η ονομασία στον πληθυντικό Πλάτρες χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται επειδή οι Πλάτρες είναι δύο: οι Πάνω και οι Κάτω.
Παλαιότερα το χωριό ήταν γνωστό με την ονομασία Τορνάρηδες επειδή οι κάτοικοι του χωριού τόρνευαν και επεξεργάζονταν διάφορα αντικείμενα.
Οι Κάτω Πλάτρες δεν αναφέρονται σε καμιά μεσαιωνική πηγή και φαίνεται ότι είναι χωριό νεώτερο των Μεσαιωνικών χρόνων. Ωστόσο οι Κάτω Πλάτρες είναι κατά πολύ αρχαιότερες των Πάνω Πλατρών. Οι Κάτω Πλάτρες ήταν αρχικά μικρός οικισμός αγροτών που ασχολούντων και με την κατασκευή αγγείων (Εξ ου και η ονομασία Τορνάρηδες, από τον Τόρνο, το τροχό του αγγειοπλάστη / τορνάρη).
Η δημιουργία αρχικά του Συμβουλίου Βελτιώσεως Κάτω Πλατρών από το 1989 μέχρι το 1999 και με την μετονομασία του σε Κοινοτικό Συμβούλιο και με την ψύφιση του νόμου περί κοινοτήτων Ν86(1)/1999, συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην πρόοδο και ανάπτυξη της κοινότητας. Βελτιώθηκαν και ασφαλτοστρώθηκαν δρόμοι, επεκτάθηκε σε μεγάλο βαθμό το υδρευτικό δίκτυο, και έγιναν αρκετά εξωραϊστικά έργα.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια ραγδαία οικιστική ανάπτυξη η οποία επεκτείνεται σε ακτίνα τριών περίπου χιλιομέτρων από τον πυρήνα του χωριού τόσο προς τα Μανδριά όσο και προς το Φοινί και της Πάνω Πλάτρες. Και αυτό γιατί οι κάτοικοι, τόσο οι ντόπιοι όσο και οι ξένοι που κτίζουν στο χωριό, βρήκαν την περιοχή σαν ιδανικό μέρος από πλευράς φυσικής ομορφιάς, πανοραμικής θέας, δροσερό κλίμα, ήσυχο περιβάλλον όπου το κελάδημα των αηδονιών σε κάνουν να νιώθεις απέραντη γαλήνη και ηρεμία, εξ ου και ο μεγάλος ποιητής Γεώργιος Σεφέρης αναφέρει στο ποίημα του «Ελένη» ότι τα αηδόνια δεν σε αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες.